حضرت مهدی (عج) در کلام امام حسین (ع)

حضرت مهدی (عج) در کلام امام حسین (ع)

«قائم» این امت نهمین فرزند از نسل من است. او غیبتی طولانی خواهد داشت و هم اوست که در همان حال که زنده است، اموال او را ظالمان به عنوان میراث ناروا می برند.

لطفا به ادامه مطلب مراجعه کنید

سرور آزادگان حضرت امام حسین، علیه السلام نیز در همان شرایط سخت و دردناکی زیست که برادر گرانمایه اش حضرت مجتبی علیه السلام قرار داشت، بلکه می توان به اطمینان گفت که فشار استبداد و ارتجاع روزگار، در دوران امامت آن حضرت به حق و عدالت و طرفداران آن شکننده تر بود. [1] .
آن حضرت پس از برادرش حدود ده سال زندگی کرد و در آن مدت کوتاه، رنجها شدت یافت و بلاها بیشتر شد و فشار به طول انجامید و با همه اینها امام حسین علیه السلام فرصت را از دست نداد، بلکه با بهره وری از فرصت به ستایش و تمجید از مصلح بزرگ جهانی حضرت مهدی علیه السلام پرداخت و از وجود گرانمایه و ظهور و نقش شکوه بارش به مردم، بشارتها و نویدها داد؛ برای نمونه:
1- آن حضرت به عبدالله بن عمر فرمود: «لو لم یبق من الدنیا الا یوم واحد لطول الله عزوجل ذلک الیوم حتی یخرج رجل من ولدی یملأها عدلا و قسطا کما ملئت جورا وظلما، کذلک سمعت رسول الله صلی الله علیه و اله و سلم یقول.» [2] .
یعنی: اگر از عمر این جهان تنها یک روز باقی مانده باشد خداوند آن روز را طولانی می سازد تا مردی از فرزندان من ظهور کند و جهان را همان گونه که از ظلم و جور لبریز گشته است از عدالت و قسط مالامال سازد. این واقعیت را من به همین صورت گفتم که از پیامبر خدا صلی الله علیه و اله و سلم شنیده ام.
2- و به یکی از مردان قبیله پر آوازه «همدان» فرمود:
«قائم هذه الامة هو التاسع من ولدی و هو صاحب الغیبة و هو الذی یقسم میراثه و هو حی.» [3] .
یعنی: «قائم» این امت نهمین فرزند از نسل من است. او غیبتی طولانی خواهد داشت و هم اوست که در همان حال که زنده است، اموال او را ظالمان به عنوان میراث ناروا می برند. [4] .
3- و نیز از آن حضرت آورده اند که فرمود: «لو قام المهدی لأنکره الناس، لأنه یرجع الیهم شابا و هم یحسبونه شیخا کبیرا.» [5] .
یعنی: اگر مهدی علیه السلام ظهور کند و برای اصلاح جهان بپا خیزد مردم او را انکار می کنند ونمی شناسند زیرا می پندارند که او پیر و کهنسال است در صورتی که آن حضرت در اوج جوانی ظهور می کند.
4- و نیز آورده اند که فرمود: «منا اثنا عشر مهدیا، أولهم أمیرالمؤمنین علی بن أبی طالب و آخرهم التاسع من ولی، و هو الامام القائم بالحق، یحیی الله به الأرض بعد موتها و یظهر به دین الحق علی الدین کله و لو کره المشرکون. له غیبة یرتد فیها أقوام و یثبت فیها علی الدین آخرون، فیؤذون و یقال لهم: متی هذا الوعد؟ ان کنتم صادقین» [6] . یعنی: ما خاندان پیامبر دوازده نفر به عنوان مهدی خواهیم داشت که نخستین آنان علی و آخرینشان امام از نسل من است. و اوست که بحق و برای حق، قیام می کند و خداوند بوسیله او زمین را پس از آن که مرده است زنده می سازد و دین حق را بر همه عقاید و مذاهب، گر چه شرک گرایان را ناخوش آید، پیروزی کامل می بخشد. او غیبتی طولانی خواهد داشت و به دلیل آن، گروهی از مردم راه انحراف و ارتداد در پیش می گیرند و گروهی در دین و آیین توحیدی خویش و ایمان به دوازدهمین امام نور، ثابت قدم واستوار می مانند و بخاطر این استواری در عقیده، اذیت و آزارها را تحمل می کنند و به تمسخر، به آنان گفته می شود: «متی هذا الوعد؟ ان کنتم صادقین.» [7] .
اگر راست می گویید این وعده (و نوید ظهور)کی خواهد بود؟
اما بدانید که شکیبای بر اذیتها وآزارها در عصر غمبار غیبت آن حضرت، بسان مجاهدی است که پیشاروی پیامبر با شمشیرش در حال جهاد و پیکار با کفر و ارتجاع است.
5- و نیز آورده است که مردی به نام «عیسی بن خشاب» از آن حضرت پرسید: «أنت صاحب هذا الأمر؟»
قال: «لا... و لکن صاحب الأمر الطرید الشرید، الموتور بأبیه، المکی بعمه یضع سیفه علی عائقة ثمانیة أشهر.» [ [8 . یعنی: پرسید: «سرورم آیا شما صاحب الامر هستید؟» فرمود: «نه!... اما صاحب الامر، آن بزرگمرد در نهان است که دور از نظر است. اوانتقام گیرنده ی خون پاک و بناحق ریخته پدر و هم کنیه عموی گرانقدرش اباجعفر است؛ برای اصلاح جهان (و برانداختن فتنه ها و تباهیها) هشت ماه شمشیر بر دوش خواهد بود.

پی نوشتها:

[1] مجموع احادیثی که از امام حسین علیه السلام پیرامون حضرت مهدی علیه السلام در معجم احادیث الامام المهدی علیه السلام وارد شده کمتر از ده عدد است. به ج 3، ص 178 مراجعه شود.
[2] بحارالانوار، ج 51، ص 133.
[3] بحارالانوار، ج 51، ص 133.
[4] همدان، نام قبیله ای در یمن بود و منظور از به ارث بردن اموال او در ایام حیاتش اشاره به توطئه ساخته و پرداخته حکومت عباسی و جعفر کذاب است که به دروغ گفتند که: «حضرت عسکری فرزند ندارد و جعفر وارث اوست وخانه حضرت را مورد هجوم و غارت قرار دادند.».
[5] عقد الدرر.
[6] اکمال الدین، ج 1، ص 317.
[7] سوره یونس و یس، آیه 48 و....
[8] بحارالانوار، ج 51، ص 120.

منبع: www.shamim.valiasr-aj.net