خداوند در آیات سوره قدر پس از بیان عظمت این شب که آن را برابر با هزار ماه و یا هشتاد سال می شمارد، به این نکته توجه می دهد که عظمت این شب برای مردم قابل درک و فهم نیست: و ما ادراک ما لیله القدر؛ زیرا در این شب اموری اتفاق می افتد که بیرون از ادراک قوای واهمه، خیالیه و عاقله ماست.
حضرت عیسی(ع) نواده دختری «یسّی» است. مهدی(ع) نیز از جانب مادرش، نرجس خاتون، نواده دختری «یسّی» است، زیرا او دختر یشوعا، پسر قیصر، شاه روم و از نسل داود پیامبر(ع) بوده و مادرش از اولاد یکی از حواریهای عیسی(ع) به نام شمعون صفا، وصی حضرت عیسای مسیح است، که وی نیز نواده عیسی است.
در ورای کارکردهای منحصر به فرد هر آموزه ای در فرهنگ های مختلف، می توان قواعدی کلی یافت که تحت آن، فرآیندهای فرهنگ های مختلف را پیگیری و دنبال کرده و حتی پیش بینی نمود. این امر، همان چیزی است که مثلا در جامعه شناسی مورد مطالعه و بررسی قرار می گیرد. در جامعه شناسی، رویکردهای کلی و قوانین عام جوامع مورد مطالعه قرار می گیرد، به طوری که عالمان این علم مدعی می شوند که می توانند بر اساس اصولی، اتفاقات و فرآیندهای هر جامعه ای را بر اساس مبانی و اصول شناخته شده ای، پیش بینی و طراحی کنند. آموزه های موجود در فرهنگ ها نیز از این امر مستثنی نیستند.
عمریست که از حضور او جا
ماندیم!!!
جریانهای عصر ظهور
قَدْ کانَ لَکُمْ آیَةٌ فی فِئَتَیْنِ الْتَقَتا فِئَةٌ تُقاتِلُ فی سَبیلِ اللَّهِ وَ أُخْرى کافِرَةٌ
یَرَوْنَهُمْ مِثْلَیْهِمْ رَأْیَ الْعَیْنِ وَ اللَّهُ یُؤَیِّدُ بِنَصْرِهِ مَنْ یَشاءُ إِنَّ فی ذلِکَ لَعِبْرَةً لِأُولِی الْأَبْصارِ آل عمران13
مقدمه؛
وجود و ظهور منجی که در همه مکاتب الهی نقشی محوری و پررنگ دارد نه صرفا بعثت و بروز شخص یا شخصیتی برای نجات انسانها از بدبختی و گمراهیست بلکه در واقع تجلی و نمود عینی معرفت مردمان هر عصر به خداوند متعال است . این قاعده ریشه دار، فطری انسان و ضامن شکوفائی استعدادهای خدادادی او و بیانگر غایت آمال و آرزوها و ظرفیت وجودی او نیز میباشد و با توجه به اینکه منجی بشریت جانشین خدا برروی زمین و اختیاردار مدیریت عالم برای رشد و تعالی انسانهاست لذا انسانها و جوامع انسانی خواسته یا ناخواسته به سمت جایگاه معنوی و خدائی منجی در حرکت هستند و بی آنکه بخواهند قدرت مدیریت الهی خلیفة الله را با دوستی یا دشمنی خویش به تجلیگاه می آورند .
انسانهای پاک سرشت و نیک سیرت رفته رفته خود نیزمنجی میشوند و ناپاکان و بدسیرتان مانع نجات بشریت ؛ هر انسانی که به فکر نجات خویش از تباهی و بدعاقبتیست به همان میزان منجی خویش است و اگر این صبغه ی نجات دهندگی بر همه افکار و اعمال او سایه بیندازد، او متوجه و متذکر وجود منجی بزرگتری میشود که فی الواقع او باب نجات و نهایت کمال است . این حقیقت شگفت انگیز ، زیبا و اندیشه ساز در معارف شیعی و مهدوی به "ظهور انفسی" مشهور است و مقدمه لازمی است برای "ظهور آفاقی" که بروز نجات بخشی جانشین خدا از طریق برقراری حکومت عدل الهی برروی زمین میباشد .
قلوب انسانهای پاکنهاد که در راستای اصلاح خویش و رهائی از فساد درون و بیرون تلاش میکنند در نظمی عجیب و هدفمند به سمت انسان کامل متوجه میگردد تا ساختار عظیم حکومت الله 1 برروی زمین متحقق شود؛ در این بین میزان و شاخص، کمال گرائی و ملاک، ولی خداست و شایستگیهای فردی بر خلاف روشهای مادیگرایانه همه جانبه و متضمن سعادت فرد است .
انبیاء و اوصیاء الهی صلواة الله علیهم اجمعین در طول تاریخ بشریت بر اساس این ساختار، ایفای نقش نموده و به هدایت انسانها همت گمارده اند تا با تشکیل جبهه یی واحد از مومنان، به جنگ شیطان و ایادی او بپاخیزند اما در اکثر برهه ها ولی خدا با اندکی از مومنان خالص در جنگی نابرابر همه هستی خویش را فدا نمودند تا چراغ هدایت همچنان روشن بماند تا شاید انسانهای دنیازده دست از غفلت خویش بشویند و حول محور جانشین خدا به تشکیل حکومت عدل همت بگمارند اما سُستیها و خمودگیها و فریبخوردگی ها و انحرافات ، تحقق این آرزوی همیشگی اولیاء الله را به تاخیر انداخت تا جائیکه هر یک از آنها که خود منجی امت خویش بودند آرزوی تعجیل در فرج منجی نهائی برای همه بشریت را اوج آمال و اهداف خویش قرار دهند؛ گوئی سرنوشت محتوم این بود که جریان نجات بخشی و هدایتگری تمام و کمال بشریت، گنج نهانی باشد برای روزگاری که مردمانی با قلوب نورانی و ایمانهای مستحکم، اراده های پولادین را مبنای شوق و اصلاحگری خویش قرار داده و به فریاد رسای خاتم الاوصیاء لبیکی جانانه بگویند.
ادامه مطلب ...
توصیههایی که امام عصر (عج) خطاب به شیعیان و پیروان اهلبیت (ع) فرمودهاند.
۱. از خداوند ـ جل جلاله ـ بترسید و تقوا پیشه کنید.
۲. به ما در بیرون آوردن شما از فتنه و امتحانی که بر شما روی آورده است کمک کنید.
۳. عهد میکنم که هر کدام از شیعیان که راه تقوا را در پیش گیرد و هر آنچه که لازم است ]و حق خداست[ از مال خود خارج کند، از فتنهی گمراهکننده و رنجهای ظلمانی در امان باشد.
۴. هر کدام از شیعیان، در بخشش اموالی که خداوند به او داده به کسانی که خداوند فرمان داده است بخل ورزد، در دنیا و آخرت زیانکار خواهد بود.
۵. اگر شیعیان ما در وفا نمودن به عهد و پیمانی که از ایشان گرفته شد، همسو و یکدل شوند، دیدار ما از ایشان به تأخیر نخواهد افتاد.
۶. ظهور ما به تأخیر نیفتاده مگر به سبب اعمال ناپسندی که از ایشان سر میزند و خبر آنها به ما میرسد.
(توقیع به شیخ مفید)
۷. از خدا بترسید ؛ و از ما اطاعت کنید ؛ و از راه راست منحرف نگردید.
۸. نیت خود را ـ مطابق سنت آشکاری که به شما گفتم ـ با دوستی، به سوی ما برگردانید.
(توقیع به ابن ابیغانم قزوینی و جماعتی از شیعیان)
۹. اموال شما (خمس و زکات) را قبول نمیکنیم مگر اینکه پاک و طاهر باشد... هر کس میخواهد عمل کند و هر که نخواهد نکند ؛ چرا که ما به آنچه شما دارید نیازی نداریم.
۱۰. ظهور و فرج در دست خداست و کسانی که وقت رای آن تعیین میکنند "دروغگو " هستند.
۱۱. در مسایلی که روی میدهد به فقهاء مراجعه کنید ؛ زیرا که ایشان حجت من بر شمایند و من حجت خدایم بر ایشان.
۱۲. منتفع شدن از من در ایام غیبتم، مانند استفاده از خورشید است زمانی که ابر روی آن را پوشانده باشد.
۱۳. درباره چیزهایی که به درد شما نمیخورد سؤال نکنید، و در دانستن چیزهایی که از دانستن آنها معاف شدهاید خود را به سختی نیاندازید.
۱۴. برای تعجیل فرج بسیار دعا کنید ؛ چرا که همین فرج شماست.
(توقیع به اسحاق بن یعقوب)
۱۵. هر کس بدون اجازه ما در اموال مربوط به ما (خمس، زکات و وقف) تصرف کند، از جمله ظالمین است و ما در روز قیامت شاکی او خواهیم بود.
(توقیع به محمد بن جعفر اسدی)
۱۶. آیا نمیدانید که خداوند از زمان حضرت آدم تا حال، برای مردم ملجأ و پناهی قرار داده که به ایشان پناه برند و راهنمایانی تعیین کرده که به سبب آنها هدایت یابند. هر زمان که نشانهای از آنان پنهان شد نشانهی دیگر آشکار گردید و هر وقت که ستارهای از ایشان غروب کرد ستارهی دیگر طلوع نمود ؛ و وقتی که خدای عزوجل امام حسن عسکری (ع) را به سوی خود برد گمان ننمایید که واسطه میان خود و مخلوقاتش را قطع نموده است. هرگز چنین چیزی نشده و نخواهد شد تا وقتی که قیامت برپا شود.
(توقیع به محمد بن ابراهیم بن مهزیار)
۱۷. آیا نمیدانید که روی زمین از حجت خدا خالی نمیگردد ؛ خواه آن حجت، ظاهر باشد و خواه پنهان.
۱۸. مردم پیروی از خواهشهای نفسانی را از خود دور کنند ؛ و همانگونه که ]پیش از غیبت[ رفتار مینمودند رفتار کنند ؛ و امری که از آنان پوشیده و پنهان شده است را جستجو ننمایند ... و بدانند که حق با ما و در نزد ماست.
(توقیع به عمری وپسرش)
اعتقاد به ظهور مصلح آخرالزمان که نامش «مهدى» و از اولاد پیامبر اسلام است، مورد اتّفاق همه فرقه هاى اسلامى است. صاحب کتاب عون المعبود که شرح کتاب سنن ابى داوود است، مى نویسد:
بدان که در طول اعصار، مشهور بین همه اهل اسلام، این است که حتماً، در آخرالزمان، مردى از اهل بیت(علیهم السلام) ظهور مى کند که دین را یارى، و عدل را آشکار مى کند… نامش، مهدى است و عیسى، بعد از مهدى یا هم زمان با مهدى، نزول، و او را در کشتن دجال یارى، و در نماز به او اقتدا مى کند.
احادیث مربوط به مهدى (عج) را عدّه اى از
بزرگان آورده اند، از آن جمله است، ابوداوود، ترمذى، ابن ماجه، بزار، حاکم،
طبرانى، ابویعلى. سند این احادیث، برخى، صحیح و برخى دیگر، حسن و یا ضعیف
است.[۱]
ادامه مطلب ...
۳٫ یکی از مباحثی که امروزه جدّی مطرح میشود، بحث جهانیشدن است و میدانیم حکومت مهدی(عج) نیز حکومت جهانی است. قیام او فلسفهای جهانی دارد و الگوی اسلامی جهانیشدن را میتوان همان حکومت مهدی(عج) دانست. اگر از این زاویه نگریسته شود، آیا جهانیشدن رنگ و بوی دیگری نخواهد گرفت و در آن صورت، وظیفه ما در قبال آنچه امروزه به صورت جهانیشدن مطرح شده، چیست؟
ادامه مطلب ...
«هنگامی که قائم(ع) برمیخیزد، مردم را بار دیگر به اسلام فرا میخواند و آنها را به سوی امری که آثار آن از بین رفته است و بیشتر جامعه از آن منحرف شدهاند، هدایت میکند. قائم از آن رو «مهدی» نامیده میشود که به سوی امری که دچار انحراف شده است، هدایت میکند و به این دلیل، به او قائم گفته میشود که برای اقامة حق برمیخیزد.»