دکتر محمدجواد مشکور:
اهل حق بمعنى مردان حق است، و آن یک مذهب باطنى است که معتقدان آن بیشتر در مغرب ایران زندگى مىکنند.
بعضى دیگر از فرق اسلام نیز مانند حروفىها و متصوفه، خود را اهل حق یا حقیقت نامیدهاند. اما اهل حق، بمعنى اخص نام گروهى است، که به ایشان با نوعى تسامح على اللهى نیز گویند، ولى آنان على اللهى واقعى نیستند، بلکه عقایدشان آمیختهاى از اعتقادات «مانوى» ، و ادیان کهن «ایرانى» ، و مذهب «اسماعیلى» ، و «تناسخ هندى» و دیگر ادیان سرى است.
مذهب اهل حق، امروز یکى از فرقههاى وابسته به شیعه بشمار مىرود، و آنان را از غلاة شیعه به حساب مىآورند.
طوایف اهل حق به نامهاى مختلف مانند: اهل حق، اهل سر، یارسان، نصیرى، على اللهى معروف مىباشند، و از نشانههاى خاص آنان «شارب» است، یعنى موى سبیل خود را نمىزنند، تا بلند شود و لب بالا را بپوشاند. آنان «شارب» را معرف مسلک حقیقت مىدانند، و معتقدند که شاه ولایت على (علیه السلام)نیز شارب خود را نمىزده است. از این جهت زدن شارب را گناهى بزرگ مىدانند.
بعضى دیگر از فرق اسلام نیز مانند حروفىها و متصوفه، خود را اهل حق یا حقیقت نامیدهاند. اما اهل حق، بمعنى اخص نام گروهى است، که به ایشان با نوعى تسامح على اللهى نیز گویند، ولى آنان على اللهى واقعى نیستند، بلکه عقایدشان آمیختهاى از اعتقادات «مانوى» ، و ادیان کهن «ایرانى» ، و مذهب «اسماعیلى» ، و «تناسخ هندى» و دیگر ادیان سرى است.
مذهب اهل حق، امروز یکى از فرقههاى وابسته به شیعه بشمار مىرود، و آنان را از غلاة شیعه به حساب مىآورند.
طوایف اهل حق به نامهاى مختلف مانند: اهل حق، اهل سر، یارسان، نصیرى، على اللهى معروف مىباشند، و از نشانههاى خاص آنان «شارب» است، یعنى موى سبیل خود را نمىزنند، تا بلند شود و لب بالا را بپوشاند. آنان «شارب» را معرف مسلک حقیقت مىدانند، و معتقدند که شاه ولایت على (علیه السلام)نیز شارب خود را نمىزده است. از این جهت زدن شارب را گناهى بزرگ مىدانند.