در انقلابهای گوناگون عربی، اسلامی عناصر بصری ویژهای دیده میشود. در این انقلابها برخی عناصر بصورت ویژه به نقطه یا حادثهای تعلق گرفته و برخی نیز به آداب انقلابهای آزاد تبدیل شده است.
به گزارش جهان، از آن جمله میتوان به دو انگشت باز اول و دوم(اشاره و کناری) اشاره کرد که در اکثر نقاط دنیا آن را به عنوان نماد آزادی خواهی و حق خواهی میشناسند. در جنگ تحمیلی ما و انقلاب اسلامی نیز برای ما ایرانیان این مفهم کاملا شناخته و جا افتاد.
به وضوح مشهود و مشخص است که این نوع تصویر سازی در رسانهها به تنوع و
گوناگونی فراوانی به معرفی انتفاضه فلسطینی و در دید کلانتر مبارزهی
اسلامی آن هم از نوع جهادی کمک شایانی کرده است.
آنچه مهم به
نظر میرسد آن است که این نماد جهادی و مبارزهای اسلامی با علائم و
نماهای طالبانیسم که معرف وحشت و ترور و اسلام امریکایی میباشد مخلوط
نگشته و کاملا متمایز مینماید. شاید کم کاری ما در این قسمت مشهودتر به
نظر میرسد. چرا که ما در گسترش این نماد یعنی"چفیه" کوتاهی کرده و بیشتر
به نوستالوژیهای دفاع مقدس گونه پرداخته و به صدور انقلاب از این نماد
مقاومت پاک توجهی ننمودهایم.
حال میبینید که رسانه
چگونه مخاطب را مسحور کرده و از یک سربند جهاد را با تفکیک اسلام حقیقی و
جدای از طالبانیسم به نمایش میگذارد.
اما این همه ماجرا نیست. چفیه به سرعت توسط همین رسانهها مورد حملهی نرم قرار گرفته و تبدیل به برند تبلیغاتی بر اساس ناخودآگاه انسان عمل میکند. این ناخودآگاه با دریافت تصویر چفیه و ذهنیت مثبت آزادی خواهانه اکنون تبدیل به برند معتبری شده برای تبلیغ کالاهای یهودی و عکسهای تبلیغاتی مانکنها.
منبع جهان نیوز